Hotel Het Arresthuis

Negentien strafinrichtingen te koop

Het Rijk (in dit geval de Rijksgebouwendienst) gaat tussen nu en 2016 negentien gevangenissen afstoten. Geen objecten die je gemakkelijk over de toonbank schuift, blijkt uit een artikel van Ana van Es vandaag in de Volkskrant. Met de vijf monumentale exemplaren die er nog over zijn zal het uiteindelijk wel lukken, verwacht architect Hans Boots, die van een ander gevangenismonument een hotel maakte, door steeds drie cellen tot een hotelkamer samen te voegen.  ‘Het zijn toch verblijfsgebouwen.’ Van de koepels van de drie koepelgevangenissen Breda, Haarlem en Arnhem kun je een mooi zwembad maken, stelt hij zich zo voor. Moderne gevangenissen, die vaak op industrieterreinen liggen, worden een stuk lastiger om te slijten.

Zelf schreef ik twee boeken over strafinrichtingen en hun geschiedenis, in opdracht van justitie. Het eerste ging over De Leuvense Poort, een van die monumentale panden die al langer te koop staat en nu antikraak verhuurd wordt, en het andere over PI Grave, een HvB dat eind jaren tachtig als tijdelijke voorziening uit de grond werd gestampt bij Nijmegen en dat dit jaar zijn 25-jarige jubileum viert. Van buiten een lelijke blokkendoos, van binnen onverwachts warm met leuke kleurtjes en veel kunst aan de muur. PI Grave mag overigens blijven, van Teeven.

Vergeleken met postkantoren valt het met de hoeveelheid gevangenissen die nu op de markt komt, wel mee. In het eerste geval hebben we het over honderdtallen, in het tweede geval over tientallen. Maar op de schaal van excentriciteit scoren de gevangenissen het hoogste. Overnachten in een luxe hotel, waar als je goed kijkt de gekerfde afteldagen nog door de hippe muurverf heen schemeren…